Delhi, Prahar Ganj is ondertussen al veel rustiger geworden en aan het herstellen van de verwoestende geldzucht door de rijke Indiërs die de wereld wouden imponeren met the ‘Common wealth games’.
Je kan op de foto’s zien hoe het de vorige keer was en nu.
De common wealth games zijn een grote grap. Ik weet niet hoe lang ze bezig zijn geweest met dit te organiseren en Delhi hiervoor klaar te maken, maar ze zijn er niet klaar voor. China kan dit, maar India is hier gewoon het land niet voor. India=corruptiehier kom je niet vooruit. Als je niet constant met je zweep op wacht staat zodanig de mensen doen wat je hen wil doen, dan gebeurt het niet. Beetje zoals onze Yoga leraar die zijn auto in de prak had gereden. Tien maanden heeft hij op zijn auto moeten wachten. Na negen maand was er niets gebeur. De tiende maand is hij elke dag gaan staan in de garage om toe te kijken dat ze werkelijk aan zijn auto werkten. Zoiet, maar dan in India.
De miljoenen touristen die ze verwachtte zijn uitgebleven, het was verbazingwekkend rustig zelfs in Delhi. Toen we naar de cinema gingen kreeg ik het gevoel te lopen in de film ‘I am a legend’ met Will Smith.
Die dag was er een marraton of een fiets koers, afhankelijk welke Indiër je het vraagde. 15000 militairen en veiligheidspersoneel ingezet!! De laan van de cinema was helemaal afgezet met van die oude indische militaire bussen. Ik kreeg het gevoel dat er elk moment een tank zou komen doorrijden of Godzilla met tien wielrenners in zijn muil de de straat zou komen lopen.
Arme sportmannen, al dat zweten zonder toeschouwers.
Goed voor ons, veilig tussen alle geweren, zonder duizend arme Indiërs die willen weten wie we zijn en of we een centje in hun buidel willen droppen.
We hebben dan maar voor de film stopte een heel comlpex iets gedaan. Ijscrème gekocht. Eerst tien minuten zitten proeven, dan gezegd dat we elk twee bollen wouden en een cappuccino. Dan moesten we naar de kassa gaan, betalen en terugkomen voor het werkelijk product, wat helemaal niet was wat we wouden. Terug naar de kassa om meer te betalen en terug naar de ijsjesman. Uiteindelijk erin geslaagd om een ijsje met twee bollen te krijgen en een met een bol, zonder cappuccino. Zalig ijs…
De film, ‘the american’ was een aangename film, maar er was iets raar aan. We denken dat de cinemauitbaters stukken hebben uitgeknipt om het korter te maken. Sommige cuts waren heel bizar en sommige dingen waren totaal niet uitgelegd. Welja, misschien in België nog eens.
De volgende dag, de taxi naar de luchthaven genomen, op tijd. Het vliegtuig genomen, op tijd en op tijd aangekomen. Maak dat mee in India. We stonden perplex. Opgehaald van de luchthaven in Kochi(kerela) en naar het ayurvedisch kliniekje gebracht.
Het is niet helemaal wat we verwacht hadden. We hadden het iets properder verwacht en iets professioneler, maar de mensen zijn super vriendelijk en behulpzaam.
Ik heb al twee super stevige vettige volledig naakt en volledige lichaamsmassages gehad. Zalig, pijnlijk, verkwikkend en uitputtend.
De zee, hier een kwartiertje vandaan, is prachtig. Ik zie het al volledig zitten om een paar dagen met de vissers op te trekken, de zee op, de mangrove in. Visjes, inktvis, krabben en wie weet wat allemaal nog meer.
De mensen zijn hier gelijk meer ontspannen dan in het noorden. Ze zijn interessanter. Ik heb al toffe gesprekken gehad. Wat ik niet echt kan zeggen over noord India.
Maar je moet niet de verkeerde indruk krijgen dat ze in India dom zijn. Dat zeg ik niet.
Het zit em in het verschil van logica en levensopvatting. Ik denk dat dat nog een tijdje gaat duren dat ik India ga verstaan.
Voor de rest aan het uitkijken om terug in België te zijn, over Saartje’s buikje te wrijven…
Veel liefs
Foto’s
 |
| van Delhi to Kochi |
