Yep yoga in Pokhara,
Ondertussen is Saartje terug in het land voor diegene die het nog niet weten.
Ik nog niet.
Ik zit terug in Nepal, Pokhara. Volgens sommigen de mooiste plek op aarde. Misschien wel. Maar is de mooiste plek niet waar je geliefden zijn en waar je gelukkig bent?
Saar had geen zin in twee maanden Yoga, ik wel. Voor de rest zag ze niet echt de Nepaleese en Indiase cultuur meer zitten. Dus vliegtuigje op en thuis in het goeie oude Belgland.
Ik heb ook veel zin om terug te komen. Familie en vrienden te knuffelen en ons Baloetje.
Ja, maar ik ben hier nog niet klaar. En ik zal zowiso nog moeten terugkeren.
Dus nu nog twee maand een yoga teacher opleiding. Tegen het eind ken ik 180 yoga asana’s en kan ik me in elke knoop leggen die je kan bedenken.
Ik zal er niet uitzien als een bodybilder, maar misschien wel als een stevig Auschwitz manneke, dat nog een goeie voorrkaas in zijn achterzak had zitten.
Om zes uur opstaan, tien mintuten de zonnegroet doen, tien asana’s doen en leren, een uur mediteren,mijn neus reinigen met zout water en goed blazen. Dan de rest van mijn lichaam reinigen door verschillende oefeningen toe doen zoals mijn buik op en neer doen gaan en links en recht in circels, in een bundel en zo plat als ik maar kan.
Les voor een uur en dan ontbijt om tien uur.
Relaxen, een stoombadje of modderbad als het echt zonnig is. Wat nu zelden gebeurd in de voormiddag.
Nog een uur yoga oefenen. Om een uur middageten. Rusten en tot drie uur. Nog een uur oefenen. Om vier uur een theetjen waarna ik samen al de asana’s oefen samen met mijn collega yoga teacher in wording, Rada van Zwitserland.
Avond eten om half zeven en dan wat kletsen of lezen, of massage….;)
Voor het slapen gaan nog een uur mediteren en vijf minuten in een kaarsvlam kijken om de ogen te versterken. Slapen…regen, krekels, gekko’s en andere beestjes die trippelen op het dak.
In de namiddag observeer ik een beetje de vogels en de bijen die naast mij wonen in een bijenkorf. Elke dag moet denk ik een beetje ruimte gemaakt worden voor de koningin zodanig ze haar kan wassen en een nieuw kleed kan aandoen of misschien wordt het daar telkens net iets te heet, maar elke dag is er een moment dat al de bijen uitvliegen voor tien minuten, zoem zoem in het rond en dan weer binnen. Zeer gezellig als je daar naast zit te lezen. Ik ben nog maar een keer geztoken, dus dat valt mee. Aggressieve buren zijn het niet. Gelukkig dat er niet evenveel wespen zijn als bijen. Want die wespen hier zien er anders wel killers uit Fel geel met zwarte strepen, op zen minst drie keer zo groot als de onze of doker rood en nog groter.
Ben enkel maar aangevallen geweest door een enorme kever. Ik hem weer op zijn poten helpen, maar zijn poten bleken heel goede weerhaken te hebben. Daardoor kon ik hem niet van mij krijgen. Dat beest voelde zich bedreigd en probeerde mij te verscheuren mij te verscheuren met zijn slagtanden, maar gelukkig, want ik was er niet gerust in, waren zijn kaken niet sterk genoeg om mijn olifantenvel te versnipperen. Ik ben er gelukkig maar met enkele schrammen vanaf gekomen. Ja, zelfs bloed, door die venijnige poten !
Welja tot zover mijn stoere verhalen.
Nog drie dagen vooraleer ik een rustdag heb.
Vele groetjes
Liefs
Simon
